Van 7 t/m 12 augustus 2016 maakte ik samen met 2 tochtgenoten een zesdaagse huttentocht in het berggebied Jotunheimen en een klein stukje in Skarvheimen. De weersomstandigheden waren bizar slecht: heel nat, heel koud en veel wind. Desondanks was de tocht prachtig en indrukwekkend. Je vraagt je na afloop van deze tocht echt niet meer af waarom Jotunheimen (letterlijk ‘het huis van de reuzen’) deze naam kreeg.
Overnachten (en uitrusten, opdrogen en bijeten) deden we in DNT-hutten, waarvan er 3 bemand waren, Fannaråkhytta, Skogadalsbøen en Fondsbu, en 2 onbemand, Olavsbu en Slettningsbu. Die afwisseling was erg prettig. In de bemande hutten was er doorgaans wat meer comfort en werd er heerlijk voor ons gekookt (en in Fondsbu ook gezongen!), terwijl in de onbemande hutten de sfeer vaak gemoedelijker was en we daar zelf ons tempo konden bepalen, maar ook onze eigen maaltijd moesten bereiden (d.w.z. heet water in ons zakje adventure food schenken).
De etappes waren pittig, deels door het slechte weer, maar ook door het lastige terrein. Tijdens de tocht hebben we talloze rivieren doorkruist (helaas niet altijd met droge voeten) en vele kilometers blokkenterrein doorgebuffeld. Daarbij kwam dat ik met 2 ervaren trailrunners op pad was die af en toe leken te vergeten dat we aan het wandelen waren ;). Gelukkig kon ik ze aardig bijhouden (of wisten zij hun tempo goed op mij af te stemmen) en was dat hoge tempo ook wel weer prettig gezien de moeilijke condities.
Dag 1: Sognefjellshytta – Fannaråkhytta (5u -10km – 650hm)
We zijn op pad! Op naar de voet van de gletsjer. Dan met gids stukje over de gletsjer en tot slot een steil stukje stijgen over rots. Sneeuwstorm op de gletsjer en helaas geen uitzicht vanaf de hut, de hoogstgelegen van Noord-Europa (foto: Adele Peters).
Dag 2: Fannaråkhytta – Skogadalsbøen (5u – 10km – 1200hm afdalen)
Met sneeuw en wind beginnen we met de tocht naar Skogadalsbøen. Onderweg stenen, veel stenen, en sneeuwveldjes. Gelukkig wordt het weer die dag steeds beter.
Dé beloning bij regen en zonneschijn: de regenboog.
Hoe verder we afdalen, hoe groener het dal wordt. Hier een terugblik op het vergletsjerde massief van de Skagastølstindane.
Dag 3: Skodalsbøen – Olavsbu (6u – 18 km – 600hm)
We vertrekken vanuit Skogadalsbøen met regen. Er was slechts één regenbui vandaag, maar die duurde wel de hele dag.
Olavsbu is een prachtige onbemande hut in een desolaat en ruig gebied. In de hut was het best druk. We waren dus blijkbaar niet de enigen die met dit weer lekker een eindje door de bergen sjouwen.
Dag 4: Olavsbu – Fondsbu (5u – 13km – 400hm afdalen)
Met verse sneeuw op de hogere toppen om ons heen vertrekken we richting Fondsbu. Dit was een zeer mooie, afwisselende etappe. Colletje op, colletje af, meertje langs, sneeuwveldje over, watervallen, gletsjers, echt een ‘all-inclusive’ tocht.
Gelukkig staan er her en der ook bordjes die bevestigen dat je op het juiste pad zit. Ook is de route rijkelijk bezaaid met rode T-en (de Noorse markering). Dat is ook wel nodig, want door de vele stenen is een echt pad vaak afwezig.
Dag 5: Fondsbu – Slettningsbu (7u – 22km – 300hm)
De etappe van Fondsbu naar Slettningsbu is strikt genomen niet meer in Jotunheim maar in Skarvheimen. Het terrein is ook daadwerkelijk anders. Veel lieflijker; meer kleine meertjes en veel verschillende bloempjes en plantjes.
Het blijft wel nat. Hier steken we één van de vele rivieren over. Blijft ook spannend: houden we droge voeten?
Dag 6: Slettningsbu – Tyinstølen (1,5u – 5km – 200hm afdalen)
De laatste etappe was een korte. Vanwege het slechte weer (what else is new?) kozen we voor een korte variant naar de weg (Tyin).
Takk for turen!
Meer informatie (in het Noors) over deze huttentocht (nagenoeg de tweede etappe van MASSIV) vind je op de website van DNT en op ut.no.